Çame e bukur Grigohorite
Në pikën e parë të dramixhanit,
Me një të shpejtë te gëlltitur,
Mbylla sytë se ç’u kënaqa,
Shtatë rrufe sikur kisha pritur.
Në pikën e dytë të dramixhanit,
Zemra nga një prush mu ngroh,
Seç me erdhen ashtu sajdisur,
Fjala të dua dhe ajo.
Me erdh në mendje, kur pritë i zura,
Në pikën e tretë të dramixhanit,
Faqet e saj skuqur nga turpi,
Por dhe zjarri që më kish xhani.
Pastaj një këngë ashtu shtruar mora,
Për atë vajzë nga Grikohori,
Që më ngreh të kërcej hopa,
Që ngadalë shpirtin ma mori.
Vajza peri ka Çamëria,
Të kulluara si ujët e malit,
Me shami lidhur aq bukur,
Me flori kaluar ballit.
Kjo raki sonte ç’më ndezi,
Do bëj dasëm ta rrëfej,
S’duroj dot moj mikja ime,
Osman Takën do kercej.
Do mbledh miq e shokë boll,
Sa te çelë molla e parë,
Çame bukur Grigohorite,
Mezi pres të vij beharë.
