Njeriu i mirë .
Njerzit e mirë janë si gur i çmuar
Në kohën dhe vitet që mbijetojnë
Shpirti i tyre është plot mirësi
Pavarsishtë sfidave
e vështirësive që kalojnë.
Ata kanë pranverë në zemër
Me mëngjeze plot bukuri
Me aromë lulesh të sapo çelura
Në shpirt rreze dielli shkëlqesi .
Njeriu mirë largon errësirën
Me pranverën gjithmonë lodron
Me detin loz me valët e tij
Bukurinë e gjithëçkaje afron .
Brënda në shpirt digjet si zjarr
Veten pa bërë zë e mundon
Jetën e bën ta çmojnë të gjithë
Trishtimin në sy të largon .
Si gonxhe çel dashurinë
dhe drita të reflektoi
Në majat më të larta të maleve
Ndjenja e bukur e shpirtit të lulëzoi .
