Besa humbi rrugen,
Nderi, vdiq.
Me puthi ne buze,
Me peshtyu ne shpirt.
Mu kalb ndjenja,
mu hap nje plage,
Me perkedheli,me hoqi zvarre.
Pa lindur ende frymen dha,
Per tmerr i bukur,i mencur hata!
Syte i kishin mbetur hapur,
S’guxoj kush t’ia mbyllte kapakun.
Zgjata doren me ngriu ne ere,
Shtrydha lotin mu tha pa e nxjerre,
Hapa gojen mbeta memece,
Nxorra zemren ,mortja se deshte.
Kortezhi shkulte floket dhe qeshte,
Mbi arkivol hidhte gjethe vjeshte,
Balta gatuhej me gjak te vdekurish,
Flirtonin shpirtrat djegur prej epshit.
U ndie termet mbi rrasen e varrit
Ngjalleshin te vdekurit,vdisnin te gjallet.