Kush vallë e mbolli kaq thellë këtë dhimbje!?
Me vite dhe shekuj jeton tek ne përherë.
Sa jetë kanë ikur në moshën e rinisë ,
sa “nëna”jetën e tyre ,në mes e kanë prerë .
E gjallë ,e ngujuar dhe shpirtin e vdekur ,
me krahët e saj, të hapura gjithandej .
Aty ku dhimbja nga varri ngre të vdekurin ,
aty ku dhe jeta tani s’ka më vlerë .
Përse vallë kjo botë ,ka sjellë kaq shumë lotë ?
Dhimbjen që mban shpirti nuk e heq më dot .
Dashuria e nënës , nga krahët e saj të ngrohtë,
kurbani i shpirtit ,që asnjë se mban dot !
