Sot,due me u ndi e vogel nanë
Merrem n’prehen e shploj t’ bardht gjinj
Siç nata zdesh reshë, t”bukuren hanë…
Due shijen e tamlit n’ buzë me ndi
E ambel me ti kqyr t ‘praruemt sy …
Me pa mos njaty shkruhet
si mke dhan shpirt, prej tandit shpirt
Se isha e vogel ,skam mujt me dit
S’mujsha me pa si bien n ‘gjunj para teje
krejt zotat
Magjisë tande xhelozojn edhe vet perenditë
A mundesh me m’than, si mbusha syt dritë retins tande t ‘ullinjt
Trupit tem t ‘brisht , veshe ashtin diellt,
Siç vesh natyren pranvera
Vedin tue molisë…
Gjak kurr smujte me u ngi , qysh njat ditë
…le t’ ken mjaftueshëm fmijt . .
E shenjta nanë, ma bukra zanë
A ban me m ‘than, ç’ ngjyrë i kisha sytë
Kujt i kam g’ja, babës a thue
Oh, prej tij ndihem tradhtue
Iku vjedhtaz nuk mpa tu hedh shtat , tue vajznue
Nuk m ‘i puthi sy e ball, kur u bana nuse
E tash, due diçka me m ‘kallzue,
se jam vet nanë
A madhnohesh shpirtshëm kur m ‘sheh mue
Se due.me ndie kyt magji,kur t’i kqyri fmijt e mij!
