Duke ecur ndër male të lartë
menďimi ,
Kalova ,në s’di sa botë vetmie,
Dhe humnera hutimi
Barra, qe e rëndë,
Mungesat e kohëve,
I’a shtuan peshën,
Çdo rrëfimi
Ngurtësuan çdo dhembje ,
E thyen shtamba lotësh,
Të derdheshin rrënjësh
Të rishihja sërish,
Me ngjyra të ndryshme botën.
