Ikja jote
më kthen vjeshtë,
statujë prej uji,
kur qiell i zemërimit tënd shtrydh retë.
Kur ti ikën,
mbuloj trupin me këmishën e mallit,
dhe ndjej si zgjerohet supeve.
Në pritje numëroj diej,
stinë,
yje.
Ikja jote
më kthen vjeshtë,
statujë prej uji,
kur qiell i zemërimit tënd shtrydh retë.
Kur ti ikën,
mbuloj trupin me këmishën e mallit,
dhe ndjej si zgjerohet supeve.
Në pritje numëroj diej,
stinë,
yje.
Të gjitha të drejtat janë të rezervuara © 2021 Gazeta Ciceroni