Nga pista e zemres ngrihen avionë dashurie
E hidroplanë malli ngrihen nga deti i lotëve
Fluturojnë larg në hapësirën qiellore deshirat
Me shpresên e takimit aeroporteve të botës.
Si udhëtarë të padurueshëm rrebelohen mendimet
S’duan tja dijnë për pasaportë e kontrolle doganore
Fjalët me padurim kërkojnë artikulimet
Nxitojnë vështrimet si shkrimet në protokolle.
Ai që është djegur nga malli e din ç’ështe largësia
Vetëm ai njeh gjuhën e dhimbjes që gjëmon,
Mbase prej mallit e dhimbjes na dha mend perëndia
Të ndertojmë mjete lundrimi e të shpikim avionë.
Ndaj le të ngrihen avionët nga pista e zemres
Hidroplane malli le të ngrihen nga deti i lotëve
Se njerëzit dallohen nga gjallesat e tjera prej shpresës
Për tu bashkuar mes tyre qoftë dhe në fund të botës.
