I zbehur shpirt e fytyrë
se ç‘më mblidhet
në gurrmaz m’lidhë nyje
ky qiell i zymët e pa yje
jeta me hallet e tëra
të katandisura o zot
shpirtlodhur s‘ngrihem dot
iku e ç‘solli ky momtmot
në fundvite përherë
datë e letërfytyrës sime
kupën më mbushë disi
gëzuar, kush mos ta di
bredhë nëpër botë
i përflakur, hiq pa pi
dehem e bëhem rrotë
si t‘fundos hallet në gotë.
