Nuk e di nëse dua të jetoj.
Edhe kur bota rrethuese kërcen
Më meren këmbët dhe shpesh bie
Nënë yje të ftohtë
Dëshmitarë të heshtur në agime .
Koha shkon jashtë por ti nuk shikon
Veç jetës së errët që sillet
brënda teje .
ti qesh kur unë rrëzohem.
E mbushur me momente
të
Humbura me përshetime .
Dashuroj me dashuri që pushton zemrën time
Zgjat duart e ftohta ti
ngrohë
kur shikoj zjarr nga dritaria ime
Nga shiu i ftohtë duart më dridhen .
Shoh botën e bukur
që kurrë nuk e përjetuam
Doja të ishja si ty
Se në zemrat tona ka bukuri
Ëndërroj brënda një ëndërre me penën e zemrës sime ju shkuaj .
Duke ndier veten lehtësuar .
Lexoheni zemrën time se kam brënda shumë mirësi
Sot mesazhi im është lënë tek ju
Shpresoj të më kuptoni
Mesazhi im qëndron i pastër
Jam njeri si ju veç në varfëri.
Sytë e mi janë plot shpresë.
Sado e vogël është bota ime
Qielli është i njëjtë më ëndrrën time
Vijës së horizontit endem me shpresë.
Duke ecur ngadalë duke skalitur durimin .
Eh… botë mizore e
pa barabartë
ku i pasuri qesh me errësirën e varfërisë
Ku sytë plot dritë i tregojnë mirësi .
Ti jeton në llukset e tua .
Duke e përbuzur me shumë ironi .
Ah tu ipja zemrën time
Të ndaja jetën me varfërinë
Do ndieja veten të lehtësuar
jeta të kish një trup për të jetuar
në vështrime plot besime .
Nuk urrej , më urrejnë
Sepse varfëria më mbulon .
Sy të kaltër më pushtojnë
Shega pika loti pikon .
