Dëshirat e mia të mbetura peng
Të zjarrta, prushëzuar që më flakëronin ,
Ato që jeta shpesh mi vuri një reng ,
Dallgën e shpirtit cdo herë ma tërbonin .
Të gjitha dëshirat terrur nëpër vite ,
Gjallonin. Herë humbnin në harresë ,
Mbrëmjeve , mëngjeseve të cdo dite
Jetonin me mua , s’më lane të vdes .
Burgosur dëshirat bashkë me etjen ,
Në honin e shpirtit që ndizej prush ,
Gjethuan , një ditë pranverën rigjetën ,
Tek ndjeja të ëmblën aromë në gushë .
Gremisur të gjitha në honin e shpresës ,
Largonin nga unë retë e qiellit tim ,
Shamia e ëndrrës fshiu lotët e dënesës ,
Më ngjalli të jetoj një tjetër zgjim .
Dëshirat dhe ëndrrat që mu thurën kular ,
Varur në shpirt si një hajmali ,
Buzëqeshnin kur shpirti ishte i vrarë ,
Më thoshin guxo ka akoma dashuri .
Guxoi dhe një herë zemër e dashuruar ,
Hajmalia mes shpirtit më solli tek ti ,
Si llampë Alidini të ruaj të mbaj në duar ,
Kularin e dëshirave e zgjidha përsëri .
