Saturday, August 23, 2025
BallinaVitrina e libritNaxhije A Gashani-ATJE PREJ NGA VIJ UNË

Naxhije A Gashani-ATJE PREJ NGA VIJ UNË

Jam nga tjetër anë e botës unë
larg prej kësaj gjeografie
mbaj emër tjetër, flas vjetërsisht
me tokën time mbi çerpikun e syrit frymoj

Ec mbi udhët e gjata e të gjëra
e shkel ngadalë se druhem
Mos hapat e mi ua zgjojnë qetësitë e
udhëve të fjetura
me njerëz pa hallet e tjerëve mbi krye

Ç’të them kur sytë lëshoj gjelbërimit tënd
edhe atje tek ne pati e ka ende male
vargmale të larta sa shekujt
shpesh u fshehëm gjirit tyre ngrirë vjeshtave
motra ime pati gjetur shtëpinë e vdekjes në ato
. . .
malet tona nuk janë si tuat
ato i thyen krahnezat e dimrave
tanket e ushtrive të çmendura
dikur edhe ne për t’ia shkrirë
duart e ngrira varfërisë

Shpesh shoh teje një botë tjetër
ftohtë as nxehtë
një meskohe ku s’ngrijnë as s’shkrijnë shikimet
qiell i paqtë mbuluar pulëbardhash
nënqiell që s’mban mend tymnajë
luftërash

Bota jonë atje nga vij unë është e nxehtë
njerëz gjaknxehtë e verëra me saç dielli mbi krye
gratë më të bukura e midis tyre
nënat tona heroina
nëna me aromën e bukës e tulin e fjalëve që shëron
. . .
nënat
ah këtu një ngjasim
nënat janë mbështjellur dashurie
kudo
edhe këtu shoh kala dashurish
prej nëne
nëna prej mishi e shpirti
nëna me pikëllime mbi sy
nëna që u çanë dheu ndër këmbë
duke tërhequr zvarrë ditët e fundit
vetmive
nëna me bimët e shpirtit ndanë si gurë varri mbi krye

Ç’të them për lulet
lule e trëndafile mbijnë sa hap krahë pranvera këtu
ato nuk këputen
as nuk shkelen hapash
as në më të madhen gjëmë
Gjëmë?!
Hej, këtu gjëmë e shkuar gjëme
është këputja e një luleje
prerja e një plepi a shkurreje
. . .
edhe atje prej nga vij unë mbillen lulet
por lulet më të bukura i ndajmë për varret
varreve të atyre që ditëlindjet e ditëvdekjet i kanë afër
fëmijët tanë
lulet tona të vrara ujiten prej
lotëve të ne të gjallëve

E sheh?!
ndryshojmë
shpesh nuk kuptohemi
keqkuptohemi
E takohemi prapë në gjenezën e njëjtë
njerëz pra, njerëz prej gjaku, mishi e shpirti
ne edhe prej dhimbjeve, skamjes
dëbimit

T’i bashkohemi valles atëherë
Veç unë di ata hapat e vështirë
rrëzohu e ngrihu tatëpjetave
Ama di të ec edhe dheut të shkrifët
u mësova një kohë kur ia vunë këmbët e reja atdheut tim

TË NGJASHME

Komento

Shkruani komentin
Shkruani emrin

TË FUNDIT