Nepermjet gazetes Ciceroni ju bej te ditur se sapo perfundova perkthimin ne gjuhen angleze te Vellimit te dyte, nga gjashte vellime “Portrete Shkrimtaresh”, pergatitur nga poeti, shkrimtari erudit Zekerija Idrizi.
E ku mund te gjeja gazete me te pershtatshme e te nderuar si gazeta juaj poet dhe miku i gjithe krijuesve Ruzhdi Gashi, per te bere me dije gjithe poetet, shkrimtaret dhe krijuesit, sidomos ata qe do te gjejne emrat dhe gjithe krijimtarine e tyre ne kete vellim, per ta bere publike, madje dhe per Zekerija Idrizi do te jete nje suprize e bukur, kur ta lexoje.
U njoha me shume vlera shkrimtaresh shqiptare, ne te gjitha trevat ku kemi lindur, jetojme e punojme, madje dhe krijojme.
Duke e lexuar kam ne dore nje thesar te madh, qe poeti Zekerija, na ka pergatitur, dhe ndjehem krenare, si ju te gjithe , qe ne gjuhen angleze do te na njohin me shume vlerat tona te shqiptareve neper bote.
Po ju sjell nje pjese te perkthimit tim, ku kur e kam perkthyer, u perlota, por dhe u njoha me shpirtin e bukur te poetit Tahir Desku, dhe karakterin e tij luftarak per te ruajtur personalitetin e shqiptarit, ne cdo rrethane.
TAHIR DESKU – ACTOR, WAR REPORTER, FORMER MEMBER OF THE KLA, AND DISTINGUISHED POET.
Për gjithë veprën e tij jetësore në fushën e gazetarisë, publicistikës dhe poezisë, figura e shumëanshme e Tahir Deskut, nga lindja deri te vdekja e tij tragjike, është nderuar në një libër monografik të veçantë me titullin “Poeti që hyri në baladë – Poezia e Tahir Deskut”, shkruar dhe botuar nga mjeshtri i letërsisë z. Prend Buzhala. Në kujtim dhe respekt për këtë poet të shquar, ngjarja e madhe tradicionale letrare “Ora letrare Tahir Desku” është mbajtur për vite me radhë në Klinë.
Tahir Desku ka lindur në vitin 1957 në Siqevë, Klinë.
Duket se Tahiri e ndjeu momentin fatkeq. Pak para se të vdiste tragjikisht në aksident, ai shkroi dhe publikoi testamentin e tij poetik të titulluar: “Nëse një ditë më gjeni të vdekur”.
In memory on the nineteenth anniversary of his passing
For his entire life’s work in journalism, publicism, and poetry, the multifaceted figure of Tahir Desku, from his birth to his tragic death, has been honored in a special monographic book titled “The Poet Who Entered the Ballad – The Poetry of Tahir Desku”, written and published by literary master Mr. Prend Buzhala. In memory and respect for this distinguished poet, the large traditional literary event “Tahir Desku Literary Hour” has been held annually in Klinë for years.
Tahir Desku was born in 1957 in Siqevë, Klinë.
It seems that Tahir sensed the fateful moment. Just before he tragically died in the accident, he wrote and published his poetic testament titled:
“If You Find Me Dead One Day”.
If you find me dead one day
By the road along the darkened asphalt
Next to the construction workers and trash
Or in the corners of some café where the world finds rest
Do not spit on my corpse, please
I died from the great love for mankind I had.
From the words I lost on the streets, to nothingness
And one day in old, dusty books I found them
They were wise words for the fool who comes into life
What were those who touched without touching?
Who was the one that killed your star with a smile
Who ate, drank, loved, and hated, at the same time?
It invaded space, it bit the world
Sometimes that strange creature resembled a man.
But for me, life was all the same
Like taking the harvest of someone else’s land
And returning, deceived, with a slain dream
In the ages, will bloom, hell’s flowers
Wild potatoes will grow
This means to become earth, truly earth
To produce bread for those who come into life
I said they will not eat bread and salt
As it happened to us, the generation of great troubles
I loved life, people above all.
And I have seen people, great and small, of all kinds
holding the world in their eyes with their greatness
And I played the flute to an old song
This is how I continued my life
If you find me dead one day
Do not spit too much on my corpse, I loved life
People, I beg you, please, I beg you,
For the last time.
May the memory of this great figure in our national literature be eternal! Glory!
Nëse më gjeni të vdekur ndonjë ditë
Bri rrugës ndanë asfaltit të nxirë
Te kantonieret e mbeturinave
Ose skutave të ndonjë lokali ku prehje gjen bota
Mos pështyni mbi kufomën time
Kam vdekur nga dashuria e madhe për njerëzit.
Nga fjalët që i humba rrugëve deri në hiç
E i gjeta një ditë në libra të mykur
Ishin fjalë të urta për budallain që vjen në jetë
Ç’ishin ato që të preknin pa i prekur
Cili ishte ai që me buzëqeshje vriste yllin tënd
Që hante pinte dashuronte urrente
Hapësira pushtonte botën kafshonte
Herë-herë njeriut i ngjante ajo gjallesë e çuditshme.
Po për mua jeta ishte krejt njësoj
Si ta marrësh ujemin e të korrës së huaj
E të kthesh i mashtruar me ëndërr të vrarë
Ndër zemane të mbijnë ferrat lulet
Të mbijnë patatet e egra
Kjo do të thotë të bëhesh tokë me tamam tokë
T’ua prodhosh bukën atyre që vijnë në jetë
Thashë ata nuk do të hanë bukë e kripë
Siç ndodhi me ne brezin e shqetësimeve të mëdha.
Unë e kam dashur jetën njerëzit mbi të gjitha.
Dhe kam parë njerëz të mëdhenj të vegjël gjithfarë
Botën e mbanin në sy me madhështinë e tyre
E unë fyellit i bija në një këngë të moçme
Kështu vazhdoja jetën time
Nëse më gjeni të vdekur ndonjë ditë
Mbi kufomën time mos pështyni fort e kam dashur jetën
Njerëz ju lutem shumë ju lutem
Qoftë i përjetshëm kujtimi për këtë figurë të shquar të letërsisë sonë kombëtare! Lavdi!
