Jeta është e veshur me shumë kujtime,
Në ditarin e zemrës vendosur dhe ti,
Sa herë shfletos i zhytur në mendime,
Marrë penën e shpirtit dhe shkruaj poezi.
Çastet më hyjnore ikam bërë kordele,
Me ngjyrat e qiellit i kam qendisur,
Në dallgë e furtuna, jo, ti nuk ngele,
Dashuria nuk i ngjan një flete të grisur.
Ajo është besnike më e fort se mali,
Nga venat rrjedh ëmbël si nektar ylberësh,
Se tremb as plumbi, fjala dhe as djalli,
Dashuria dhe shpirt, bashkuar njëherësh.
