Të kristaltë llambadarët,
Heshtnin varur llamburitur,
Sytë e vajzës për të parë,
Pikën e lotit, faqes zbritur.
Xhamat ngjyra reflektonin,
Dylli tretej qetë, ëmbël,
Qirinjtë kishën e ndriçonin,
Që të dukej vajza ëngjëll
Tym lëshonte, kundërmonte,
Temjanica tundej, shkundej,
Me temjan vajzën rrethonte,
Të përhumbur nëpër lutje.
Tablotë heshtën në murale
Gjyq i fundit, Parajsa, Ferri
Shenjtët, tok me vajzën falen,
Dhëmshurisht drejtuar qiellit.
Puth ikonën e Shën Mërisë
Me ato buzë flakë, me lutje,
Plasa shpirtit prej zilisë,
_Falma dhe mua një puthje!
