Shpirti im luan në çdo hap
Si një valle që s’ndalet kurrë
Në errësirë gjen dritën e vet
Dhe në hije ngjitet drejt yjeve të pafund
Çdo ndjenjë pas lutjes na mbush me dritë
Shkund dhimbjen e na fal paqe
Në çdo frymëmarrje, shpirti gjen qetësinë
Dhe në heshtje, gjen melodi të bukur e të pastër
Dhe kur zemra lodhet e dhemb
Lutja prej shpirtit rikthen forcën
Përtej trishtimit, përtej çdo vuajtjeje
Ajo mbetet një burim i pashtershëm shprese dhe rrezatimi
Në çdo ngritje dhe rënie
Lutja është udhërrëfyes i pakalueshëm
Një shok besnik që na mban të fortë
Dhe një luftëtar që kurrë nuk dorëzohet
Çdo lutje është një jetë që mbijeton
Një dritë që kurrë nuk fiket
Një forcë që na mban të gjallë
Për të kapur dritën që lind pas çdo errësire
