U bë monotone, nuk kishte kuptim
jo veq të dëgjohet por as të durohet.
Nuk i mbet arsye që të prijë në valle,
e të gjithë një zëri u bënë ,,kajl” të ndërrohet.
Ruena o zot! – mos të bjer
e njejta daulle.
Hapur sy e vesh të dëgjojm këngë tjetër
që të mos aktërohet po veq të punohet,
tani në panikë mos luhet vallja e vjetër.
