Kur të iki nga kjo Botë , kushedi për mua se çfar do thonë …
Ajo thurte vargje për ndonjë tjetër ,
Edhe pse vargu im ishte shqiponjë …
Por prapë do godasin me ndonjë fjalë të verbër !
Drithërimë zemre , frymëzim dhe mall..
Poetët e kanë të ndjeshëm të tyrin shpirtë ,
Hëna bujare na fal rrezen e parë ,
Duke ftuar ëmbël e butë gjithë yjësitë .
Shkruaj kur loti mi njom kujtimet ,
Në muzgun e qetë kur asgjë s’pipëtin,
Penën e ngjyej në lotin shpirtit
Dhe retë e errëta marrin arratinë !
Kurrë nuk ndërtova kështjellë prej rëre ,
Mbi shkëmb i hodha themelet , që kohës ti qëndroj ,
Me vargje të ngrohta e mbështolla të tërën ,
Që diellin dhe hënën të ketë mburojë !!
