Një heshtjen e pasdites së vonë
pikat e shiut trokasin pa fjalë
si mendime të lagështa që vijnë
e bien lehtë mbi xham
Secila pikë ka një kujtim, një zë të harruar
që kthehet nga largësitë e heshtjes
dritarja ime s’është veç një mur i lagur
por, pasqyrë e shpirtit në thellësitë e vetmisë
Rrjedhin ngadalë si lot pa emër
tregojnë një histori që s’u tha kurrë
mes shiut zëri im tretet në erë
zemra pulson në një çast të turbullt
Në pikat e shiut gjej paqen time
dritarja është dëshmitare e çdo stuhie
më mëson se pas çdo reshje
lind një dritë e re.
