Sikur të kishte
pak çaste të rastësisë
së bashku me kohën
të i këndonim,lumturisë
një ditë apo natë
së paku,një baladë
po,koha nuk ndalet
ikën,pa pyetur
për hallet
kohë e netëve me yje
fryje hallin,fryje
ikë dhe shtegëton
plot iluzion
hijet e jetës
me ëndrra i mbulon
kohë e marrë djalli
hijeshon pëlhura
me shkëlqim ngjyrë ari
botë e çmendur,
merr kthesa
ofron mijëra shpresa
e prej këtij ofrimit
hedh në dyshemet e injorimit
mendje e zemër
në lojën e vallëzimit
një hap,
pastaj i dyti
nga tundjet shpirti
të vjen te fyti
ngushëllim i jetës
si shami valvitë
në këtë lojë
Miradie Zymberi Avdullahi-KOHË E SHQELMUAR
TË NGJASHME