Poezi është fjala e zemrës
lind në heshtje, flet si erë
është një mendim që s’ka kufij
shkruhet nga shpirtit, nuk ka stil
Poezi s’ka rregull të ftohtë
as ritëm të detyruar në kokë
ajo vjen si lot i qetë
kur shpirti flet me zemren
Poezi nuk kërkon lavdi
as duartrokitje në skenë a shtëpi
mjafton njëra zemër ta kuptojë
syri lexon dhe e ndjen
Poezi është një jetë e shkruar
në pak rreshta, po e përshkruar thellë
një pasqyrë e shpirtit të trazuar
një fjalë… që kurrë nuk është e harrohet