Puhizë e lehtë behari
Fllad i lehtë i vargëzuar
shkuma që me detin flet
sytë e valës valëshkruar .
Deti me ngjyrat e tij
me pranverën flet ngadalë
buzëqesh e ledhaton
pulëbardhat vijnë vërdallë .
Shkuma e tij më përpiu
nën retinën e syve të mi
ylberi njgjyrat përahapi
Dashuri që s’ka kufi .
Vashëza me sy të shkruar
dallgës seç i flet ngadalë
c’pate det që më rrëmbeve
më lage fustanë e bardhë .
Valë e detit dashuri
Imazh i bukur pa fjalë
shperthen furishëm nuk ndalet
thur ëndërra që kurrë s’ke parë .
Deti buzëqesh valën
si një trëndafil i bardhë
zoqtë me këngën e tyre
Dielli si margaritarë .
E ngjyej penën me ujin e detit
admiroj qytetin ku unë jetoj
disa vite në rininë time kaluar .
Kujtimet e bukura përmbi det kalojnë .
Shtegëtoj me kujtimet e detit
në pasqyrën e syve të mi ngadalë
më shijon kafja buzë detit
përmi rërë e përmi zall.
