Delli i qafës kërcëllonte,
sikur pulës kur ia heqin kokën.
Zëri iu shtjerr pas sofres,
strukur nga tymi i barotit.
Buka e djegur, shkrum.
Plumbat shponin gjokset
e fëmijëve, nuseve, pleqve.
Çdo gjë e mori flaka
nga minahedhësit,
plumbat “dum-dum” e granatat,
të gjitha u shprazen mbi familjen e Bacës.
Një engjëll i Zotit e shpëtoi pas sofres,
që të mbetej dëshmitare për të gjallët.
Shqisat humbën ndjesinë
u mbyllën edhe veshët,
e sytë u hapën nga frika,
që të mos i afrohej dora
akull-famkeqe.
Aty, e strukur pas sofre,
mbeti fillikat
vajza me zemër hekuri,
që sot u bë hise e madhe
në tokën Dardane.
