S’ka gjë! Është krejt normale i dashur,
Here pas here do zgjohemi me dhëmbë të mpira,
E pamëshirë, kujtesa do t’na risjellë papritur,
Shijen e athët të tradhëtive të shkuara…
S’ka harresë e as shërim të përhershëm,
Ka veç plagë që nën koret e zëna flënë
Dhe guxim, sa shumë guxim,
Prapë nga e para ta duash jetën…
S’ka gjë! Nëmi sërish buzët,
Bashkë ta kapërdijmë hidhësirën!
Përtej këtij çasti të vranët,
Mijëra gjëra të bukura na presin…
