Verën e ardhshme
do të jem këtu sigurisht.
Po marr, vetëm pak qiell si një fragment parajse,
që ta kem me vete.
Pak perëndim dielli dhe një bllok të kaltër,
përjetimesh.
Normal,
që do të kem dhe kujtimet e shkuara,
për ta larguar nga vetja, dimrin e acartë.
Diku, më pret imazhi yt
kaluar mbi nje kalë ëndrre
që vetëm vrapon pa kthyer kokën.
Verës që vjen,
unë do të rikthehem, me dy sy të ndritshëm.
Kjo kohë perëndimi,
mi ka lidhur të dyja duart dhe ma ka mbyllur gojën.
Ti, vetëm kalëro me trik
mbi këtë kalë ëndrre.!
