U njoha me jetën,
kur dallova të mirën nga e keqja,
kur kuptova se çdo dritë
ka edhe hijen e saj.
Në hapat e parë u zvarrita,
kapesha pas degëve,
derisa arrita tek lisi i madh,
me rrënjët e thella të forcës
dhe frutat e bollëkut.
Mësova se asgjë s’vjen lehtë,
se lehtësia është iluzion.
Jeta është mal i lartë,
det i trazuar,
oqean pa fund.
Duhet të jesh zog shtegtar,
të çash erërat,
të fluturosh larg
për të prekur horizontin e ëndrrave.
Jo për të qenë thjesht emër,
as për të dukur si dikushi,
por për të qenë dritë për të tjerët,
dhe qëllim i madh për vetveten.
