Këmbët e mia gjak,
shtegut s’i druhen.
Lodhja më mban,
por zemra më shtyn.
Nga lodhja ëndrrat s’thyhen.
Mundin e mbledh, në forcë,
dhimbjen e shkel, nën harresë.
Si femër bi e ngrihem, dhe prapë
i jap vetes shpresë.
Marigona Zekaj -Këmbët e mia
TË NGJASHME