Zhgènjim.
Kur ti shpirtin e kishe vrer
Endeshe rrugève e pa shpres
Tè shikonin me mospèrfillje
Dhe tè linin si tè pa vlerè
As njè dorè e bekuar
Nuk ta hapi ty nje derè
Tè vriste shume trishtimi
Ndèr vete t,kishte vdek besimi
Zemra jote ishte çmendur
Pèr njè ndjenjè je dorèzuar
Nèse emrin e mban kujtim
Do tè digjet shpirti jot
Keta sy flasin me dhimbje
Gjuhèn e lotit askush se di
Ka njè shprehje mè sè fundi
Mos u bèj rrobin ku ska çmim.
Ktu do mè kesh.
Kur heshtja duket aq e zhurmshme
dhe ti ndjen se e
Vetme je
ki besim dhe kthehu tek une
te premtoj aty me ke.
Kur maja te duket e larte
dhe zbritja eshte I
vetmi kthim
zgjati duart dhe thirrme
per ty jam gjer ne ameshim.
Kur dyert jane mbyllur
dhe ti ndjen
trishtim
une do te te kthej buzeqeshjen
do te bej te ndjesh gezim.
Kur te kesh humbur cdo fuqi
dhe te jesh
duke rene
une do te te ngre dhe jap shprese
Te ndihmoj te qendrosh ne kembe.
Dhe kur me ne fund te vije
dita
qe e lumtur buze detit te ecesh
kur une te ndjehem i vetem
shpresoj qe ti te me presesh.
Por deri sa ajo
dite te vije
dhe deri sa ti driten te gjesh
degjoje zemren, beso tek mua
perjete ketu do me kesh Jyrgen
Kèndoi dashurisè!
Pse mendimet ngelèn melodi
Ritmin e kèngès askush se di
Refrenin e zemrès tè luajè
Kengen e dashurise ta quaje.
Ah sa bukur nusèron mor ditar
Tinguj malli mban shènim
Derdhi vitet edhe kujtimet
Pesha e fjalève valle a tè lèndon
Loti bukur sot ç,paska ngrir
Rrezet e diellit spo e shkrin
Depèrtojn me zili ne trishtimi
Dashurite e vèrteta vdesin nga pikèllimi
Jam xheloz nè refren
Emrin kengès askush sja gjen
Vine luajnè qeshin qajnè
Amanet nè kitar fjalèt lanè.
