Shtatori erdhi, ti do shkosh dallëndyshe,
Sypërlotur, folezën pas do ta lësh…
Pa ty dhe vjeshta, do jete e trishtë ndryshe !
Si një mërgimtare, pranverës do kthesh…
Kur botës të fluturosh, nëpër shi erë e stuhi…
Do të marrë malli për malet e vendit tim !
Do kujtosh atë folezën e vogël mbi çati…
Dhe fjalët që bisedo-nim të dya në agim !
Ti po shkon dallëndyshe, rrugë e mbarë !
Njerëzve dhuroju pak mirësi nga shpirti yt,
Përqafoji nga larg, mijëra mërgimtarë…
E fëmijëve të varfër, me krahë fshijau sytë !
Dritareve do të pres, deri në perëndim…
Mes shiut dhe cicerimat e tua, tretur
Ti dallendyshe, ti zog i shpirtit tim…
Trupit të brishtë, pranverën mbanë të veshur !
