Duhej
Duhej të ishte ditë me diell
ra shi,
qyteti i ëndrrave
u përmbyt
e shpirtrat
lundronin në drejtime të ndryshme,
diku shikohej një dritë shprese,
ish vetëm
një reklamë e vjetër
për lumturinë e pa fund,
pastaj një shishe Gin,
kish humbur kokën
mes gradacelave
të përmbysura…
Duhej të ishte ngrohtë,
fryu tufan e lumenjtë u përmbyten në lot,
deti per derdhjen e tyre ishte larg,
reklama
akoma ndrinte në vetmi,
dhe ngrihej nga mosbesimi
pak nga pak…
Duhej të ishte dite me diell,
të paktën
kështu e kishin parashikuar optimistët,
qyteti flinte në gjendje amorfe,
shpirtrat në grevë urie…
