Dua të flas, nënë , si çdoherë me ty , të pyses për plagët e dhembjet që i ke ;
për pengjet në jetë , të mbylluar nën dry,
për vajzat e e djemtë n’ këtë botë si na le!
Si ike nga kjo botë , medet pa t’takuar , pa të parë dhe një herë nën hije t ‘qershisë !?
Dy llafe , o nënë , s’na lanë për t’i ndërruar , të pyses , nënë për shtatë plagët e lirisë !•••
Çohu nënë e dashur , se më ka marë malli ,
të t’ i puth ato plagë që i ke në tëndin shtat !
Plumbat e armikut zemrat flakë na i kalli ,
po sot agoi lira , prandaj më ke ngat !
