Stinët ndrrohen njëra pas tjetrës
E Ti flisje për pranverën
Lulet e gjelbërimin
E kësaj stine…
Si erërat fryjnë
E gjethet bien në tokë
Shirat bien si çdo stinë
Përzier me lotin
Ikën edhe shpendët shtegtar
Ikën ditët me diell
Iku vera
Vetëm dhembja nuk iku
Vargu rrjedh
N’kujtimin tënd nënë
E pranvera
S’do të vijë më pa Ty
