PËR DIERSËN
Të shoh njeri me lot në sy
Aqsa zemra më dhemb!
Mallkoi, me sa kam fuqi,
Përbindëshat në Kuvend!
Rrevoltë e jote qoftë lavdi
Shënjtëroftë këtë vend,
Ky popull që kërkon liri,
Mos mendoni se u çmed!
Trup solid mbi konjuktura
Gjith vullneti i sovranit!
Nëna me fëmij e burra!
Si dikurë, rod i shqiptarit!
Njësh, si magma unikale!
Në kërkim të drejtësisë
Me idenë përparimtare,
Për diersën e Shqipërisë!
NJË KONSULTË NË ËNDËRR
Në gjumë më erdhe Robert Bërns!
Më erdhe atë mbrëmje!
Më the të bëhësha poet
Të ndiqja udhën tënde!
Në gjumë më erdhe Robert Bërns!
Ç’më the për poezinë?
Të t’i jepja më esencë,
Siç jap për dashurinë!
Në gjumë më erdhe Robert Bërns!
Me vargun që më deh!
Deh e merr preferencë
Paçka se zemrës rreh!
Në gjumë më erdhe Robert Bërns!
Për motive mjeshterie!
Mëqense kjo shkencë,
Kerkon frymë dhuntie!
TË MËSOVA
Të mësova si të puthet
Ëngjëllushi me të ardhë
Si në zemër lulja ruhet,
Sikurse dashuri e parë.
Dhe si pihet ujë në krua
Kur ti buzën, krojt i ças,
E si bluhën mollë e ftua
Në ata dhëmbët kuarc!
Të mësova se si thuret
Një katrenëz që rimon,
Dhe zanati im të duhet
Se ti këngën ke pasion.
Gjitha format ti mësova
Si i vjetri të riut – udhët,
Ngjitur si mbi letër boja,
Apo në faqe që puthet?
PËR LOTIN
Në më pe në të vështirë?
Për lotin që për mu hodhe
Qofsh e lumtur dhe e lirë,
Besnikri që s’më harrove!
N’më të çeluren pranverë
Ha! me ç’zë që cicërove!
Kur m’takove mu njëherë,
Rima zemre më dhurove!
Me ç’ma mate vrullin tim
M’at thëllim ëndërrimtar?
Nga frymori nxore hymn!
Unë lot, çepallës së qarë.
Mbi të ankthin përgjërim
Që zgjat avuj dhe n’eter!
Prej sundimit, në sundim,
Gjërsa shkriva si sheqer!
