Poetja dashurisë.
Dallgë lotësh…
përpij,
dhimbje të heshtur…
kollofij.
Në got’ çaji fshikulloj…
dërrmoj,
lëmsh të trishtë…
largoj.
Në syt’ e mi,
s’ka më vërshim loti…
buzëqesh…
është riskim nga Zoti.
S’ka më si dikur…
ka vetëm të sotme,
nën lëkurë !
Ashtu,
çapkëne e rinisë,
e sotmja ime,
poete e dashurisë.
