Mos i vrit njerëzit me fjalë!
Ka pas thanë hoxha, ka thanë prifti
Asgjë mos ban si vetë, por si them unë
Vetëm zotit e atij që na rriti
Se askujt tjetër besë s’i zumë .
Ndaj mos vrit njerëz me fjalë
Mos e ban këtë asnjëherë
Fjala është si ujët e valë
E mendoje njëmijë herë.
Nuk i mban dot pa dëshirë
Se mendimet janë të lira
Shiko veten mirë e mirë
Mos të kapë si laku smira.
Fjala mësohet, por dhe ndërron
Si fëmija me fjalët e para
Si një flutër n’gojë vallzon
Ndaj me unin të bëhet gara.
Vetë e the dikur kaq bukur
S’ka të mëdhenj e s’ka të vegjël
Lëri njerëzit të jenë të lumtur
Puna bën të mos jesh vegël.
Fjala është vetë shpirti
Askush s’mundet që ta marrë
Ajo të uli edhe të ngriti
Është dhe engjëll, është dhe djall.
Kujt i pëlqen, t’i vërë dhe pikë
Mos kërko me zor t’i kesh
Dikush vjen e dikush ik
Fjalën ruaje se është e shenjtë.
