Koha bëri të veten
As ëndërr s’mbete
Si bryma para diellit
Humbe e u trete
Vitet që kaluan
Athua na paskan faj
Erdhëm në këtë kohë
Ku jeta na ndau
Rrugët na ishin të ndara
Secili rrugës së vet
Ama respekti është virtyt
Çdo njërit i përket
Ai që s’falë të tjerëve
Respekt e nder
Është si një lule e këputur
Që hudhet si e pavlerë
