SHEMBJA E SHPIRTIT
Mė thirr, nėse zėri tė dridhet per mua,
Mundèsisht mos mè thirr nè orèt e vona,
Dashuria èshtè e çmendur sepse te dua,
Nuk mund tè çmendet mè shumè akoma….!
Dhe shpirti si lis do tė shembet,
Errėsirè, ftohtė, zbrazėtirė e trishtuar,
Njė klithmė e mjerė qe zemra do te trembet,
Kujtoj flokèt e tua dikur te lemuar!
Ti kishte lèpirè “lopa” por ti nuk ishe viçi,
Pėrplasej shikimi im, nė flokėt e tua,
Nė shpellėn e hutimit ku zotèronte hici ,
Ngrijmė dhe shkrijmė por asgje nuk me thua…!
Si stinėt, si pemėt, si gurèt nè gurore…
Mė thirr te thashe, nėse zėri tė dridhet akoma,
Ngrijmë dhe shkrijmë porsi akullore,
Shpirti shembet, ashtu si eshte shembur “Rroma”
.
