Më vijnë ndër mënd vjeshtat e mija
Ashtu të arta, si zgjim në jetë
Të mbushura deng nga fëmijëria
Me mall kujtimesh nëpër degë
.
Me vijnë ndërmend netët e larg’ta
Tinguj muzike që mbushnin qiellin
Zëra gazmorë, ëndrra të zjarrta
Vajzat e bukura ndrronin mbiemrin
.
Ndërmend më vijnë oborre shkolle
Që gumëzhinin etshëm për dije
Më vijnë pastër ëndrrat rinore
Si qiell shtatori me hën’ e yje.
Kujtoj gjyshen mbushur përparësen
Me mollë të kuqe e ftonj të verdhë
Me rroba i ruante brënda arkës
Për t’na i dhuruar në pranverë.
Më vjen ndërmend ëndrra që shihja
Ankthi kur gjyshes ja tregoj
“Mos i beso bir, gjethet bien
Në vjeshtë ëndrra nuk gjykon”.
Ndër mend më vijnë vjershat për vjeshtën
Stinën e bukur të begatisë
Ah sot malli e theu heshtjen
Shfletoj kujtesën si revistë.
