LAHURBARDHA
Laurhardha si do unë
Mund të ulem në
Pushin erëkëdshëm të lajthive
Dhe të sodit lojën e ketrushëve
Akrobateve zuzar.
Në Bulec më tej hej metej
Shtrihen arat më luledielli
Që ishin dikur të kooprativës
Të verdhet e tyre oh të verdhet kah dielli
Më ngjante në tyl të maramës tënde
Si shtati yt I gjatë ,ashtu të gjatë e kishin trupin
Dhe farat e zeza ,oh si pikat e tuaj në duar dhe qaf’
Madje ,madje një bludë për ty e mbushja derdhëza dhe qershi
Nën dardhën sumbullore atje breg malishte ku ishte qetësi.
Dhe në te bunari I çobanëve etjet I shuarim më hurbe hurba ,si në
Ndonjë shkretirë
Pastaj , po pastaj të puthja gushën dhe dorën në gjinjtë.
Fluturonim më erën e shiut , pë bereqetin ardhshëm siç
Thoshte një herë një urtë bari.
Buleci asdiset dhe gjelbërohet të mahnitë
medalion që shpirtin ta rritë….
NË KODRËN E KUAJEVE
PO, frushkulloj mali
Po ti ku ishe ,që këtu s’ishe
Eja në Kodrën e kuajeve*
Kroi që freskohen populli
Dhe thana ,ulëze
Kanë vene dukat në sytha
Ndritetin ,se ndritenin akoma
Si sytë e tuaj
Që kur shoh trembem
Tjetër për tjetër nuk dua
Veç kokëshamije
Aty të jesh ti ,ku del lulevjollce
Të na deh më aromë magjie
Siç më deh frymë jote
Flokët e mëndafshtë
Që gjaku I fryen kapilaret
Bliret presin ,ooo presin
Këngën e bilbilave matanë
Por unë vij e vij
Vjen edhe ti,
Shtrihemi në lëndinën e zambakëve
Pike gjaku njëri tjetërit s’I lëmë
Shpirtërat kroi I kulluar na I kthej….
