Kush tha
Që kokën
E vërtiti në terr
Kam tremë e kam tmerr
Livadhin nuk bezdis
Kush më tha
Kokën e vërtiti
Në humbëtirë nate
Kam tepër pa gjeturi
Alarmante.
Kurr nuk shkel
Lulet e fushës
As karalecet qafëgjatë
Lehjet e qenëve
Si kam urate
Dhe zgjodh udhë
Që më shpije në kullë
As gjë prej asgjëgjeje e zbret
Që të shkëqej secili brez
