Çast…
Mjelma rrëshqet
mbi ujin e liqenit ,
me krahët e gjatë palosur,
një letër dërgon
në brigjet e largëta,
në një adresë
të ëndërrt dikur, por që tani
nuk di a egziston më
Një reflektim i panjohur ,
në ujrat e qeta shkëlqen,
ajo shikon veten,
duke shpresuar gjithmon
për një diçka më të mirë…
