O. HENE…
Kurre s’ ka fund arsyeja e vajtimit tim.
Te lutem, o hene”, ngreme te fluturoj !”
Per mua, asnjehere nuk ka pertim.
Te perkedhel penen, librin te dashuroj !
Te lutem, o Nene, mos lind me te shemtuar !
Me fal, o Nene, se shume po te lendoj !
Djepin e shenjte djajte ta kane shkaterruar !
O natyre madhore, kurre s’ te ofendoj !
O Hene e paperlyer; vertet s’ me ke lindur .
Te dua dhe te kam te shtrenjte si Nene.
Drita jote kurre s’ do te kete te fikur !
Kur do te rrezohem, do te me ngresh ne kembe !
“Per Nenen dhe per Henen , krejt dua te shkrihem !”
