MUNGESÈ
Më lodh pa masè mungesa jote,
Arratisem kohève ku rrugètuam tè dy
Sytë e tu kërkoj udhëve të asaj bote,
Sytë e tu jeshil, marrë nga degè ulli.
Herë m’kthesh nè fllad, herë nè erë tè fortë,
Herë të ndjej gjëmim, herë të ndjej stuhi .
Pështjelluar jam, nuk e kuptoj dot,
Èshtè imazhi yt, a je vèrtetè Ti?!
Mos nxito t’ma thuash, merre me ngadalë,
Mos ma trazo shpirtin, se jam bèrè e brishtë,
Shikimi i ullinjtè, mè trazon pa fjalë,
Je deti i trazuar, ku lundroj qetësisht!…
