U mekën të miat vargje,
U mekën atje mbi letër,
Në mekje latuan pragje,
Në mekje pajtuan metër…
U matën, edhe u prenë,
Në strofa e në kolona,
Diku harruan një penë,
Lajthitur orëve të vona…
Dhe pena porsi kusare,
Vjedhohej në pafundësi,
Mesnatës s’ndihej fare,
Varg-lidhej në fshehtësi…
U mekën të miat vargje,
U mekën, e hiç s’u tutën,
Në mekje latuan pragje,
Në mekje frerët këputën…
