Tregimi yt
E ulur përballë syve të tu,
zemra sulmon këmishën time.
Një gjallërim neuronesh ndiej,
ashtu, e zhytur në ëndërrime.
Ca lehtasgoditje më prekin,
kur zhytem fjalëve të tua.
Buzëqesh ëmbël padurimi im:
Ky tregim flet veç për mua.
Një lot te syri më rrëshqet
dhe kjo më ndodh shumë rrallë.
Unë ndiej se qiellin kam kapur.
Jetoj në një përrallë.
