Mimoza Nebiaj-Botë e ndyrë…

Ne kete bote te ndyre,
Ka luener ka dhe cakenj,
Ka njerez me dy fytyra,
Ka aktor te shkelqyer,
Po ka dhe nga ata ustallar,
Te premtojne gjithe boten mbare,
Te thone do te mbaj ne krah,
Te rrish e qete,
Se une kurre nuk te genjej,
Bota qenka kaq e trazuar,
Me njerez te djallezuar,
Asnjehere ske per ta kuptuar,
Pas shpine kane per te,
Kafshuar…
Nuk e kupton si te kafshon,
Me fjale te embel te ledhaton,
Gjersa te te fut ne lak,
Te afrohet dale – ngadale,
Tamam si deti me vale,
I trazuar dhe me shume,
Dallge,
Duhet te rruash qetesine,
Te jesh me kembe ne toke,
Se kjo bote keshtu u gatua,
Sic u nis u shnderua,
Bote e ndyre, bote mizore,
Po nga djallezite,
Kurre dore nuk hoqe,
Ah, moj bote e ndyre…