Poetet pene ndritur…
Kush ka lindur,
Ne kete vend,
Qe e ben kor e shi,
E tok ne lem,
Si u beme dhe u katandisem,
I lame dhe i harruam,
Poetet pene ndritur,
Jemi bere si kembet e dhise,
I lane pas dore poetet e shqiperis,
U ka hyre vec nje smire…
E kam thene me qindra here,
Keta njerez pa vlere,
I lane poetet ne harese….
Une fjalen time do ta them,
Dhe nuk kam frike asnjehere,
Jam shqipetare por dhe nje nene,
Me shume halle,
Ne kete vend ku hyn derri dhe dosa,
Une jam vec mimoza,
Qe nuk me trembet syri kurre,
Per te drejten do flas gjithmone une,
Se me dhemb cfare shikoj,
Dallime ne art dhe krijimtari,
Erdhi koha e babezis,
Por une nuk do rresht se shkruari,
Nuk do te rresht asnjeher,
Do ta qendis kete pene,
Zerin do ta ngre me force,
Qe zeri im te degjohet,
Dhe poetet te vleresohen,
Ne kete bote te eger shume,
Kush eshte i zoti te zhvas me shume,
Po poetet mbi kete toke,
Vargun me germa te arta e lulezojne,
Kemi
Lindur per te shkruar,
Me germat e bukura dhe te arta shqipe,
Poezine e zbukurojme,
Kush ka sy le te shikoje,
Se poet lind nuk behesh,
Duhet te kesh guxim dhe force,
Qe gjerat ti thuash,
Ashtu sic ato qendrojne,
Jemi ne shqiperi,
O ju miqesi e mire,
Ka dallime dhe djallezi,
Ka miq dhe shoke,
Atje ku duan ata te vleresojne,
Jemi ne shqiperi,
Dhe nuk me duket aspak cudi,
Ketu behen te gjitha,
Ketu dhe vetem ketu,
Nuk te lene te jesh e lire,
Te thuash ate qe ndjen,
Se jeta vjen vec nje here…
.
Poetet pene ndritur,
Qe kane lindur ne kete vend,
Nuk vleresohen asnjehere,
Ah, moj shqiperia ime,
Me gjakun e mijera bijeve,
Ua le ne dore te liqeve,
Si nuk ndryshuam njehere,
Smira dhe dhe xhelozia,
Do t’i ndjek gjithmone,
Shqiperia ime ne zemer me pikon,
Poetet pene ndritur,
Kudo qe te jene,
Me vargjet e tyre,
Do te tregojne sa vlere,
Do te kene… jam e indinjuar,
Se kam
Lindur ne kete vend,
Po eshte shqiperia ime
,
Dhe kudo qe te shkojme,
Prape do te kthehemi,
Tek kjo toke,
Se e kemi bere me gjak,
Dhe lot, se jemi shqipetar,
Fjalen ta themi pa frike,
Se jemi me dinjitet jemi
Me vlere…
.
