PERGAMENË E HIRTË
Në pergamenën e hirtë prej drite
Pikturon karafila të zi
Dhe përfytyrimin e fytyrës së saj të bukur
Atë shëmbëlltyrë që kurrë s’e pa
Vetëm zërin ia dëgjoi
Atë zë të djegur
Në të qeshurën e saj
Me një jehonë deri te veshi i zoti
t
I zotit që harroi t’i bëjë
Bebëzat me dritë
Piktorit
Që pikturon në pergamenën e hirtë prej drite
Karafila të zi
