UNË jam andej nga toka e Vaçes
Ku lindin njerëz zë bilbili përditë
Dua Atdheun, truallin e lashtë,
E dua vatrën, bashkë me Perënditë.
Por eshtra ime kombëtare, është Shqipëria
Është e madhe,e pa anë,e pamatë
Nis Preshevës,qafon Shkupin,e te Çamëria,
E puth Shqipja me dy krena, qiellit lartë.
Ti Shqipja ime trualli sert i pathyer historisë
Ty Nënë e Atë s’të shuajtën dot kohërave,
Ty mbretëresha bukuroshe, bekuar perëndisë Mbete shkëmb, mbete kreshpa lart borës.
Larg gjoksit tënd, larg erës tënde…
Shpirtin,zemrën, gjakun dhe rrënjët janë aty,
Këndoj si Vaçja “S’ka si ty moj Shqipëria ime”,
Të kam gjakut, të kam eshtrës dritë në sy!.
