BJONDINËS PA EMËR
Një bjondinë
Letër shkruan në celular
Kapakët e syve meditojnë
Lakmoj t’ia puth
Isha kureshtar të di
Se ç’shkruan
Dhe sa herë i valëvit flokët
Nga një mendim shpreh
E thërras në heshtje
Të mos e shqetësoj
Më shikoi pa bërë zë
As unë
As ajo
Në bebëza si në pasqyrë
Ia skenova shkrimin
Ia lexova mendimin.
